Kara haber tez duyulur, unutsun beni demissin,
Bende kalan resimleri mektuplari istemissin.
Üzülme sevdicegim bir daha çikmam karsına,
Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana.
Unutma ki dünya fani, veren allah alır canı
Ben nasil unuturum seni can bedenden çıkmayınca.
Unutma ki dünya fani, veren allah alir cani
Ben nasil unuturum seni can bedenden çıkmayınca.
Kurumus bir çiçek buldum mektuplarin arasinda
Bir tek onu saklıyorum, onu da çok görme bana
Askların en güzelini yasamıştık yıllarca
Bütün hüzünlü sarkılar hatirlatir seni bana.
Kırıldı kanadım kolum, ne yerim var ne yurdum
Gurbet ele düstü yolum, yuvasız kuslar misali
Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya
Böyle yazmıssa yaradan kara toprak yeter bana
Unutma ki dünya fani, veren allah alır canı
Ben nasil unuturum seni can bedenden çıkmayınca.
Unutma ki dünya fani, veren allah alir cani
Ben nasil unuturum seni can bedenden çıkmayınca.